Het is al weer een week geleden dat we zijn vertrokken. Time flies when having fun! En ook al weer (bijna) een week geleden dat we de olifantjes en giraffes in Nairobi hebben bezocht. Maar vandaag mochten we de dieren in het echt gaan aanschouwen in Tsavo East safari park.

Vanochtend zijn we vroeg vertrokken en we begonnen al met goed nieuws. De souvenirs van Marja en Annika voor het thuisfront waren terecht! Om 7 uur stond de bus klaar om ingeladen te worden. Timothy en George tilden alle 14 koffers van rond de 23 kilo zo op het dak en zette het vast met touw en een zeil. Wat bij sommige van ons voor vraagtekens zorgde of we niet zouden omkantelen van de combinatie slecht wegdek + veel gewicht aan de bovenkant. Maar het kwam uiteindelijk allemaal goed.

Na een lange weg over het hobbelige wegdek (wat net voelde als een trilplaat in de sportschool op zijn hoogste stand) kwamen we om 12 uur aan bij de Main Gate van Tsavo East. De paspoorten werden gecontroleerd en wij konden ondertussen al de eerste wilde dieren bekijken. Aan de kant van de oever lag namelijk een grote krokodil. Tot schrik van Ina want die was eerst nog de olifanten die verder op stonden te observeren. Toen de zich omdraaide en een meter of twee liep zag ze hem ineens en zei ‘Ooh grut’. Niet het eerste wat bij mij zou bovenkomen als ik oog in oog stond met een 3 meter lange krokodil.

Maar goed, we stapte weer in de bus en begonnen de reis naar het kamp waar wij eerst zouden lunchen en ’s middags van daaruit een Game Drive zouden doen. Op weg naar het kamp kwamen we langs een water poel, waar een paar families olifanten aan het drinken en wassen waren. Een prachtig gezicht! Toen we eenmaal aankwamen bij Ndololo werden we warm verwelkomd met een drankje en de boodschap dat we ’s avonds niet alleen mochten rondlopen vanwege de wilde dieren.

Na een kort opfris momentje gingen we lunchen, er was heerlijk gekookt en er was lekker veel vers fruit. Vervolgens stapte we weer in de bus om aan de Game Drive te beginnen. Ook hier kwamen we weer prachtige dieren tegen. Zebra’s, struisvogels, spring en water bokken en vooral heel veel olifanten, je zou bijna denken dat we al genoeg van de ze hebben. En tot grote vreugd van Annika (onze grote giraffe fan) kwamen we ook nog een hele familie giraffes tegen, met een baby giraffe!

Op de weg terug stonden we even stil.. we zaten allemaal in spanning te wachten wat Timothy had gezien. Waren het apen? Zebra’s? Giraffes? Of misschien toch een leeuw?! Tot mijn grote teleurstelling was het niks.. en ik hoopte nog zo op een leeuw, die moet maar wachten tot morgen (hopelijk).  We kwamen net op tijd (voor het donker) terug bij het kamp. We konden nog net de zon zien ondergaan achter de bergen. Even douchen en we waren weer klaar voor het avondeten. Op het menu stond lamsvlees, varkensvlees, pasta, aardappels, groentes en heerlijke salades. Vervolgens was het de beurt voor de toetjes, ook die zagen er allemaal verrukkelijk uit. Tot dat Annika en ik iets geks in de pudding ontdekte. Het bestond uit twee delen, de een wat dikker dan de ander en met haartjes erop. Toen wij ons realiseerde dat het wel eens een poot van een sprinkhaan kon zijn hebben we dat deel van het toetje maar laten staan.

Na het eten was het natuurlijk tijd voor sterke verhalen bij het kampvuur. De Maasai-man (die 3 maanden op het tentenkamp werkt en daarna 3 weken terug gaat naar zijn familie in Amboseli) vertelde over zijn leven als Maasai. Zij hebben de keuze om niet 1, niet 2, niet 3 maar zelfs 4 vrouwen te kunnen trouwen! Maar daar moet je ook wel wat voor over hebben, want vrouwen kosten geld en die staan bij hun gelijk aan koeien. Dus wil je 4 vrouwen, dan zal je toch echt minimaal 15 koeien moeten hebben, en dat is een duur grapje. Een mannen trouwen met vrouwen daar, niet andersom. En sterke mannen nemen geen nee voor een antwoord op hun huwelijks aanzoek, en echte man probeert het vaker. Hij is ook de eerste die moet zeggen ‘i love you’, zoiets komt van de man en niet van de vrouw. Ook vertelde hij dat olifanten de grootste bedreiging was voor de mens, en zeker als de Maasai een slokje te veel op hebben gehad van hun eigen gebrouwen alcohol. De olifant liep dan gewoon over hen heen. Maar dit heeft niet alleen nare gevolgen voor de Masai maar ook voor de olifant zelf. Als de olifant een mens heeft vermoord dan gaat hij naar mensen ruiken en dan wil de rest van zijn olifanten groep hem er niet meer bij hebben, waardoor hij verstoten wordt en alleen verder moet leven.

Maar toen was het toch echt bedtijd. De Maasai-man bracht ons netjes naar de tent die we weer op slot deden tegen de apen. Jolande, Ina en Hilde bleven nog even naar de sterren kijken. En terecht want de hemel is hier zo helder dat je alles ziet. Prachtig!

Maar goed, morgen weer een dag om leeuwen te spotten.

Ciao,
Evelien