De wekker van mijn telefoon gaat. Ik druk op snooze. Over negen minuten gaat een tweede wekkertoon, dan is het tijd om op te staan. Hier houdt de overeenkomst met een gewone werkdag op. Het is dan een uur of zeven, ik lig bovenop de dekens behoorlijk plakkerig in bed, onder een klamboe. De airco doet het nog steeds niet, ondanks dat er gisteren iemand twee uur mee bezig is geweest. Zodadelijk nog maar een keer klagen bij de receptie, maar eerst ontbijten.
Zoals jullie al in eerdere blogs van mijn reisgenoten hebben kunnen lezen ben ik in Kenia, samen met 13 anderen uit de Oosterkerk. Op werkvakantie, om vrijwilligerswerk te doen bij Blessed Generation. Op dit moment zitten we in Malindi.
Nadat de wekker voor de tweede keer is gegaan sta ik op. Na een korte douche loop ik, inmiddels ook aangekleed, naar de buren. Dat zijn niet geheel toevallig mijn reisgenoten. Alle maaltijden gebruiken we daar gezamenlijk. In dat appartement staat de doos met sponsorkaarten. Op de laatste drie van mijn setje plak ik nog een postzegel en zet ze in de doos.
Het klaarmaken van het ontbijt begint een gestroomlijnd proces te worden, de hoeveelheid koffie (opgeschonken filterkoffiepot), thee en gekookte eitjes, gesneden vers fruit en toast is inmiddels redelijk afgestemd op de behoefte en door de ontbijtploeg ook op tijd klaargezet.
Ik wil voor het ontbijt ook de foto’s nog even uitzoeken, maar ook vandaag gaat het niet lukken. Want inmiddels is het kwart voor acht, tijd om aan tafel te gaan. Met een half uurtje zit alles er in en ruimen we gezamenlijk af. De afwasploeg doet de rest. Een kwartiertje later stappen we de bus in om in een half uurtje naar het terrein van Blessed Generation te hobbelen. Letterlijk hobbelen, want hoewel we een stukje asfalt op de route hebben, wat ook best aardig is, is een groot deel onverhard met de bijkomende hobbels en kuilen. Van links naar rechts slingerend probeert onze vaste chauffeur de ergsten te ontwijken, maar kan daarbij niet voorkomen dat we ons deel ontvangen.
Bij Blessed Generation Malindi aangekomen besef ik me dat dit onze laatste dag daar is. In die paar dagen tijd hebben we veel gedaan en ook veel contacten opgedaan met de staf en de kinderen.