Deze dag begon zoals gewoonlijk: Rond 8 uur ontbijt en rond 9 uur (vandaag kwart over negen) ‘op het werk’. Even ‘een bakkie’ in de teacher’s room om op te starten en daarna iedereen aan zijn of haar werk.

Het is rustig op het terrein. De kleinere kinderen zijn gisteren vertrokken en op het terrein zijn alleen nog de jongens en meisjes die straks (in mei) les gaan krijgen op de Dreamschool. Daarnaast zijn er nog enkele jongeren die hier nog wonen zolang ze nog geen werk hebben en daarom geen eigen huis kunnen huren.

Maar goed, iedereen weer aan zijn eigen werk. Zo hebben we het weer in orde brengen van het gaas-hek. Erik, Marja en Yneke hebben het als hun persoonlijke target opgenomen om dit vandaag klaar te krijgen. Respect!, want ze zitten een groot deel van de tijd in de volle zon hun werk te doen, waarbij ze het losgelaten hekwerk met de hand weer in elkaar vlechten.

Annika, Evelien en Ina hebben gingen vandaag verder met het opknappen van het toegangshek. Ook zij mochten in de brandende zon hun werk doen om het blauw-witte hek weer in ere te herstellen.

Vandaag werd de laatste hand gelegd aan de afscheiding tussen het ‘openbare’ terrein en de slaapzalen. Op de foto is duidelijke te zien dat Ruud (met pet en handen in de zij) de leiding heeft. Hij leert de jongens (of probeert dat in ieder geval) niet alleen hoe ze het schrikdraad moeten bevestigen maar legt ook uit hoe je zoiets aanpakt qua planning en voorbereiding. Zoals je op de foto kunt zien is het in Ruiru een stuk (*ahum*) kouder dan in Malindi; de Keniaanse jongen heeft het zo koud dat hij een dikke muts op zijn hoofd zet. ’t Zal wel een kwestie van wennen zijn.

En dan zijn er nog de werkzaamheden in de (straks voormalige) dining-hall. Deze (grote) ruimte wordt omgebouwd van dining-hall tot computerzaal annex mediatheek annex studieruimte. Naast deze ruimte zit de keuken (die drie houtgestookte soort-van-ovens bevat waarop grote pannen staan). De rook van deze ovens ZOU via de aangebrachte schoorsteen naar buiten moeten worden afgevoerd ware het niet dat het personeel de stook-deuren open laat staan waardoor het grootste deel van de rook de keuken in trekt. Tussen de keuken en de dining-hall zit een groot soort-van doorgeefluik. Een substantieel deel van de rook uit de keuken trekt daardoor naar de dining-hall. Dat is goed te zien aan de grote roetvlek boven het doorgeefluik. Roet in zo’n mooie studieruimte, dat kan natuurlijk niet dus dat doorgeefluik moet er uit en dat moet worden dichtgemaakt. Het verwijderen van het luik mogen wij doen. Voor het dichtmaken wordt een aannemer ingehuurd. Dit is het betere sloopwerk en daar zijn altijd gegadigden voor te vinden. Antoine, Bettine, Christina, Jelle, Marja en ondergetekende hebben zich (o.a.) met deze klus bezig gehouden. Zo slecht als soms de Keniaanse bouwwerken in elkaar zitten zo goed was dit luik bevestigd in de muur. Het kostte nogal wat moeite om het ding er uit te krijgen, maar met de nodige combinatie van subtiliteit en brute kracht ging het uiteindelijk toch best goed.

En dan was er natuurlijk nog het plafond. Hoewel gisteren de voorbereidingen waren gedaan om vandaag te gaan schilderen bleek dat vandaag toch niet mogelijk; er werd teveel gehakt en gezaagd en je wilt geen stof in je net geverfde muur hebben. Julius (de klusjesman) heeft vandaag rondom balken in de muur geslagen (met zeer goede staalnagels, ze bestaan dus wel!) met hulp van een ingehuurde hulp. Vanaf morgen gaat hij daarvoor (op ons advies) één van de jongens van de school voor gebruiken: voor het omhoog houden van een houten balk hoef je niemand in te huren, dat kunnen de jongens ook. Vooral ook omdat die op dit moment (nog) niet veel te doen hebben omdat de Dreamschool nog niet open is.

Ook is er vandaag weer gewerkt aan de elektravoorziening in de ruimte. Gisteren vastgesteld dat er wat draadbreuken zijn (daarvoor komt morgen een elektricien om een offerte te maken) en ook zijn er gisteren inkopen gedaan (denk aan stopcontacten en nieuwe TL-buizen). Vandaag hebben we één van de jongens uit het Outreach-programma (zijn naam is Katana) het aansluiten van de stopcontacten laten doen (na instructie van ondergetekende). Katana had aangegeven (toen we hem op Outreach ontmoetten) later elektricien  te willen worden. Een mooie klus voor hem dus 😉 (en Annika bedankt voor de tip!).

Dus er wordt vandaag (zoals ook de andere dagen) veel werk verzet. En daarnaast doen we, on-the-fly zoals dat heet, ook nog aan educatie:

• Hierboven al genoemd, Ruud die een aantal jongens probeert bij te brengen eerst na te denken (plannen)
• Annika en Evelien die grote prullenbakken hebben geregeld en het lijkt er op dat ze beginnen te snappen dat je afval daarin moet gooien ipv zomaar van je af te gooien. We zien ze nu (uit zichzelf) hun afval naar de prullenbak brengen (en als deze vol is dan brengen ze het naar de afval-verbrandingsplek).
• Julius (de klusjesman) die lijkt t snappen dat hij ook gewoon jongens van de school kan inschakelen voor klussen.
• Het inschakelen van mensen die niets te doen hebben om hun school-genoten te helpen. Zo was daar Karin (een Keniaanse van 19) die in haar eentje één van de klaslokalen aan het schoonmaken was terwijl een 5-tal andere meiden in de schaduw niets aan het doen waren. Eenvoudig even vragen en korte tijd later hadden de 6 meiden samen 3 lokalen grondig opgeruimd en schoongemaakt.

Nog 2 nachtjes slapen en dan gaan we weer naar huis. En dat is misschien maar goed ook; vandaag viel de ene gewonde na de andere. Voor de lezers ter geruststelling: dat klinkt ernstiger dan het is hoor, maar we hebben vandaag wat medische verzorging nodig voor een aantal mensen waarvoor we Jolande’s hulp inschakelden:

• Zo hadden we vandaag Erik die een beenwond(je) opliep doordat hij omviel. Iets met een kuil niet gezien of zo. Een beetje betadine, een pleister en het was weer gefixed.
• Yneke die een omvallende kruiwagen (met daarin een rol prikkeldraad) op haar been kreeg. Blauwe plekken (die overigens snel weer weg waren), wat krassen en de schrik. Een gaas met ijs om te koelen was genoeg om Yneke snel weer op de been te helpen.
• En dan was er nog een Keniaanse jongen (Mattias) die werd geraakt door een stuk prikkeldraad en een lelijke snee in zijn bovenarm had.

En zo gingen we rond een uur of 5 weer richting het guesthouse waar Christina, Ina en Yneke weer een heerlijke maaltijd maakten met pasta, avocado, carbonara, tomaten, komkommer en, zoals het werd genoemd, een prutje met ham.

Al een paar dagen wordt de afwas voor ons gedaan door een paar meiden die ook in ons guesthouse slapen (op de 2e verdieping). Vandaag waren ze tijdens de afwas aan het zingen. Jolande kreeg eerst, in de keuken, een privé-concert. Vanuit de woonkamer werd door iedereen in stilte meegeluisterd. Eeen luid applaus toen ze klaar waren. Daarna hebben ze voor ons (eerst met z’n 3-en) en later zelfs met 9, nog een paar liederen voor ons gezongen. Mooi hoor.

Morgenmiddag gaan we opeens toch nog een extra uitstapje doen (verrassing!) waardoor we alleen nog de ochtend hebben om te ‘klussen’.
Dus kom vooral nog terug op dit blog om het verslag van morgen te lezen.

Groeten,

Gert-Jan